Jasna33 przytulny hotel przeznaczony dla szukających ucieczki od zgiełku miejskiego życia. Dzięki zastosowaniu jednego z najczęściej wykorzystywanych materiałów budowlanych – cegły – w swej monumentalnej formie budynek wpisuje się w kontekst wznoszonych tradycyjną metodą przykładów ceglanej architektury i zapewnia spójność przestrzenną.

 

Surowość ściany wzniesionej z cegły vintage nadaje chropowatej strukturze spoistego charakteru. Stanowi kontrast dla okalającej mur żelbetowej ramy, z którą tworzy rezonującą, monumentalną całość.

 

Zaproponowane rozwiązania projektowe stanowią redefinicję metod doświetlania tradycyjnie wznoszonych w zabudowie pierzejowej budynków. Wnętrze – od strony frotu doświetlane jest sześciesięciocentymetrowej szerokości pasmami umieszczonymi na całej długości żelbetowej konstrukcji dachu, od strony placu perforacjami wiązania siatkowego muru elewacji.

 

W dwóch modułach elewacji frontowej zastosowano wiązanie, w którym wystające przed lico ściany cegły pełnią funkcję izolacji akustycznej. Wystające cegły pozwalają rozproszyć fale dźwiękowe, co sprawia, że goście przebywając w ścisłym centrum nadmorskiego kurortu mogą cieszyć się ciszą i spokojem. W trzecim module zastosowano wiązanie siatkowe.

 

Istotą projektu jest istniejący w miejscu dawnego skweru miejskiego relikt - drzewo. To ono jest elementem stanowiącym o tożsamości miejsca, porządkującym też układ funkcjonalny budynku. Drzewo znajduje się w atrium – części wspólnej. Wiązanie siatkowe zastosowane w murze elewacji zapewnia światło, zwiększa także zdolność cegły do pochłaniania i stopniowego rozpraszania ciepła, zapewnia dodatkową funkcjonalność. Pokoje dla gości hotelowych od strony frontu wydzielone są przy użyciu szklanych przegród strukturalnych i ściany ceglanej, pomiędzy którymi znajduje się pustka powietrzna zapewniająca doświetlenie przez dach.